پانزدهم مهر ماه ۱۴۰۴، تالار ابنسینا، دانشگاه اصفهان، نه تنها شاهد برگزاری مراسمی رسمی که میزبان نمایشی از عشق و فداکاری بود. در این روز فرخنده، از کسانی تقدیر به عمل آمد که هر روزشان نماد ایثار و تجلی مهربانی است.
در آیینی آکنده از احترام و سپاس، مراقبین سلامت و ماما مراقبین نمونه، این فرشتگان عرصه بهداشت و درمان، مورد تجلیل قرار گرفتند.
لوحهای تقدیر، فراتر از کاغذی نمادین بودند که به دستان پر مهرشان سپرده شد؛ هر لوح، نشانگر سپاس بیکران از خدمات بیشائبه آنان بود.